çalmak

çalmak, -ar

(-i, -e) 1. Başkasının malını gizlice almak, hırsızlık etmek, aşırmak: “İngiliz cephesinden at kaçırıp bize satan bedeviler dönüşlerinde bizim atlarımızı çalıp İngilizlere satarlardı.” -F. R. Atay. 2. Vurarak veya sürterek ses çıkartmak: “Bir yandan mızıka istiklal havasını çalıyordu.” -R. E. Ünaydın. 3. nsz Bir müziği dinlemeyi sağlayan aleti çalıştırmak: “Fevkalade zekidir; iyi dans eder, piyano çalar, tenis oynar, ata biner, avcıdır, kayakçıdır.” -R. H. Karay. 4. (nsz) Ses çıkarmak, ses vermek: “Hafif hafif ıslıklar çalan sesi eski keskinliğini kaybetmiştir.” -R. N. Güntekin. 5. Atmak, çarpmak, vurmak. 6. Üzerine sürmek: Ekmeğin üzerine yağ çaldı. 7. (-i) Bozmak, zarar vermek. 8. (-i) Kumaşın bir parçasını kesmek. 9. Madeni oymak, kalemle işlemek. 10. (-e) Benzemek, andırmak: “Geniş alınlı, kırmızıya çalar, kahverengi saçlı, altın dişli tuhaf bir delikanlı gülümsedi.” -S. F. Abasıyanık. 11. mec. Zamanı boşa harcatmak, ziyan edilmesine yol açmak. 12. (-i) hlk. Süpürmek, temizlemek: Tozu çalmak.

çalmak

Yoğurt yapmak için sütü mayalamak.

çalmak

Bir şeyin üzerine bir şeyi sürmek, bulaştırmak.

çalmak

Diş kamaşmak.

çalmak

Silâhı ateşlemek.

çalmak

Çalkalayıp karıştırmak: Çorbaya un çalmak.

çalmak

Biçmek.

çalmak

Badana yapmak.

çalmak

Saldırıp ısırmak, sokmak, yaralamak.

çalmak

Hava çarpmak, hava etkisiyle hasta olmak.

çalmak

Çalmak, müzik âleti çalmak, hırsızlık etmek

çalmak

Yoğurt mayalamak, dövmek, vurmak, vurarak yapıştırmak

çalmak

Çalmak, karıştırmak, benzemek, vurmak; yeşile çalmak, yoğurt çalmak, para çalmak, duvara çalmak, çala çağıra getirmek, çalan ay

çalmak

Çalmak; karıştırmak; benzemek; vurmak || yeşile çalmak: yeşilimsi görünüşte olmak || yoğurt çalmak: yoğurt mayalamak. || para çalmak: para çalmak || duwara çalmak: dıvara vurmak/yapıştırmak || çala çağıra getirmek: vurup döverek getirmek || çala matara allah gultara: şiddetli kavga ve gürültü hakkında || çalan ay: gelecek ay || çalıp çığırmak: çalgı çalıp türkü söylemek

çalmak

Temizlemek, süpürmek: Altını çalıydıh

çalmak

Sarmak, dolamak

çalmak

Vurmak, sallamak

çalmak

Katmak

çalmak

Müzik aleti çalmak

çalmak

Aşırmak, çalmak

çalmak

1. Çalmak, teganni etmek. 2. Karıştırmak, katmak. 3. Benzemek, andırmak // çalip soylamak: çalgı eşliğinde türkü söylemek

çalmak

1. Andırmak, benzemek. 2. (yoğurt, peynir vs. için) Mayalamak. 3. (ninni için) Söylemek

çalmak (I)

1. Katmak, karıştırmak. 2. Sürmek, sürüştürmek, tılâ etmek. 3. Sürmek, sığamak

çalmak (II)

1. Kesmek üzere sürmek, kesmek. 2. Vurmak, çarpmak, atmak. 3. Çelmek. 4. Çizmek, iptal etmek

çalmak (III)

Bağlamak, takmak, sarmak

Çalmak Osm. Sirkat etmek

---

çalmak ile benzer kelimeler

ağı çalmak 1. Zehirlenmek. 2. Zehirleşmek, acılaşmak. 3. Zehir sürmek.

ağız tamburası çalmak 1) sözle avutmaya, oyalamaya çalışmak; 2) soğuktan dişleri birbirine çarpmak, çenesi titremek.

ağzına bir parmak bal çalmak birini tatlı sözlerle veya çeşitli hediyelerle bir süre için kandırmak, oyalamak: “Hürriyet, müsavat diye herkesin ağzına bir parmak bal çaldılar.” -H. R. Gürpınar.

ağzına çalmak Ağzına vurmak.

altını çalmak 1. Süpürmek, temizlemek. 2. Toplamak, hesabı kapatmak, ilişiği kesmek. Yontmak, kesmek. Ağzını aramak, niyetini yoklamak: Onun altını çaldım öyle bir fikri yok. Bir yeri temizlemek, süpür...

arkasından teneke çalmak tenekeye sopa vb. ile vurarak giden bir kişiye hakaret etmek.

aş çalmak Hamurdan kesilmiş makarnayı pişirmek.

aya çalmak bk. aya karsmak.

---