çalım

çalım

a. 1. Karşıdakini etkilemek amacıyla yapılan abartılı davranış, kurum, caka, afra tafra, afur tafur, zambır: “Sözlerini tartarak konuşuyorlarsa çalımlarından değil bu.” -N. Uygur. 2. Kılıcın keskin yanı. 3. Menzil, erim: Kurşun çalımı. Göz çalımı. 4. Biraz benzeme, andırma. 5. den. Geminin su kesiminden aşağı bölümünün baş ve kıç bodoslamasına doğru darlaşması. 6. sp. Bir oyuncunun topu elinden veya ayağından kaçırmadan karşısındaki oyuncuları kıvrak hareketlerle geçmesi.

çalım Fr. Attitude
çalım

1. Ekin biçerken her tırpancının tırpanla açtığı yer. 2. Evlek, dönümün bir parçası. 3. Semt, yakın yer.

çalım

İlgi: Çalımını bulamadım.

çalım

Vakit, zaman.

çalım

Tırpanın bir vuruşta biçtiği ot: Bir çalım otu benden esirgedin.

çalım İng. dribble

Bir oyuncunun topu ayağından kaçırmadan karşısındaki oyuncuları kıvrak devinimlerle aldatıp geçmesi. (Toplu ya da topsuz olarak yapılır.)

çalım Fr. ductus

Yazı yazmada kalem çalma tarzı.

çalım

Güreşçinin takındığı gösterişli eylem.

çalım İng. gesture

Konuşurken ya da devinirken el, kol, baş ile yapılan anlamlı davranış.

çalım Fr. Tournure

Bir cümledeki kelimeleri, maksada göre sıralama tarzı.

çalım İng. gesture

Bir toplumda ya da toplumsal kümede anlamı ortaklaşa olarak bilinen el, kol, yüz... imleri.

çalım

Vuruş

Çalım Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Gösterişli tavır, kurulma. 2. Kılıcın keskin tarafı. 3. İlgi. 4. Vuruş.Cinsiyet: Erkek 1. Gösterişli tavır, kurulma. 2. Kılıcın keskin tarafı. 3. İlgi. 4. Vuruş.

---

çalım ile benzer kelimeler

alım çalım a. Gösteriş, çekici hareket.

bir çalım Bir parça, azıcık, biraz.

çalım atmak (veya yapmak) çalımlamak.

çalım satmak kurulup büyüklük taslamak: “İzmir ve dolaylarında çalım satıp dolaşmaya başlayacaklar.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

çalım sıyırttırmak Çalım satmak.

çalım yemek futbolda çalım ile geçilmek.

çalım yeri Kılıç ağzı.

kesim çalım Boy boş.

---