çalık

çalık, -ğı

a. 1. Çıban yeri. 2. Koyunlarda çiçek hastalığı. 3. Çalgın. 4. sf. Çarpık: Ağzı burnu çalık. 5. sf. Verev kesilmiş: Kumaşın bir yanı çalık. 6. sf. Doğal olmaktan uzaklaşmış, kendi renginden olmayan: Aklı çalık. Rengi çalık. 7. sf. Adı defterden silinmiş. 8. sf. Yüzünde çıban veya yara yeri olan. 9. sf. hlk. Yan yan giden: Çalık at.

çalık Fr. Possédé
çalık Fr. illuminé, ée
çalık

Lavabo, banyo.

çalık

Aceleci, sabırsız.

çalık

Olmamış meyve.

çalık

Başörtüsü

çalık

Sıcak veya soğuktan gelişemeyerek cılız kalan ekin.

çalık

Deli, delimsi.

çalık

Kötürüm, inmeli, sakat.

çalık

Uzun zaman bakır kapta kalan tadı bozulmuş yemek.

çalık

Hırsız.

çalık

1.bk. cakka (I). 2. Aceleci.

çalık

Yara, çıban izi.

çalık

1. Çarpık, yamuk. 2. Biçimsiz.

çalık

Bir tarafı yontulmuş ağaç.

çalık

Kaba, patavatsız.

çalık

Kırlarda biten, yumru kökü yenilen kırmızı çiçek açan bir bitki.

çalık

1. Anası babası belli olmayan. 2. Serseri. 3. Oynak, ahlâksız.

çalık

Kadının aşermesi (hk.).

çalık

1. Renksiz, kansız (kimse). 2. Sıska, kuvvetsiz.

çalık

Kırpık kumaş.

çalık

Bakır kaplarda oksitlenme.

çalık

Toprak altında yetişen, gövdesi yumru, kalın kabuklu bir çeşit bitki.

çalık

Yeniçeri ocağından kovulan kimse.

çalık

Kadın fesleri üzerine bağlanan tülbent. (Yenikent *Aksaray - Niğde)

çalık (I)

1. Delice hareket eden, haşarı. 2. Delilikten kalan eser

çalık (II)

1. (Yüzünde) yara izi bulunan. 2. Kesik.

çalık (III)

bk. çalık at

Çalık

Elâzığ ili, Keban ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çalık

Gümüşhane ili, Kale bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

çalık ile benzer kelimeler

çalık at, (çalık (III), çaluk at) Çok sıçrayan, rahat durmayan (at)

ağa çalık bk. ağıçalık

çalık kavak , -ğı a. bit. b. Dalları sepetçilikte kullanılan bir kavak türü, sepetçi kavağı.

çalık seğirtmek Delice sıçrayarak koşmak

çalık yürümek Delice çırpınarak yürümek

dili çalık Yabancı şiveli, başka şekilde konuşan (kimse).

domuz çalık Fr. Strumosité

eli çalık Hırsız.

---