çal

çal

a. hlk. Taşlık yer, çıplak tepe.

çal

Lavabo, banyo.

çal

Çakıl ve taş yığını.

çal

1. Taşlık yer, çıplak tepe. 2. Kireçli toprak. 3. Ormanlık, fundalık. 4. Sulu, düz ova. 5. Maki ile örtülü engebeli alan. 6. Susuz çıplak engebeli alan. 7. bk. çaal.

çal

Müslüman olmayanların mezarı.

çal

Arabanın yanlarındaki direklere bağlanan sırık.

çal

Salıncak.

çal

1. Etrafı çitle örülmüş yazlık ağıl. 2. Taştan yapılmış çit.

çal

1. Ala renk. 2. Ben, çil, leke. 3. Kül rengi.

çal

Bir an, bir ara.

çal

"çağ"dan daha uzun metal örgü şişi

Çal

öz. a. Denizli iline bağlı ilçelerden biri.

Çal

Balıkesir ili, Manyas ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

çal ile benzer kelimeler

bir çal Bir aralık

çal ama Ayran

çal horozu 1. Alacalı horoz. 2. İri ibikli horoz.

çal kirazı Beyaz kiraz.

toprak çal Çıplak, otsuz dağ.

vur patlasın, çal oynasın aşırı zevk ve eğlenceyi anlatan bir söz: “Komşu konaklarda vur patlasın çal oynasın saz âlemleri devam ediyor, uzak yakın piyano sesleri işitiliyordu.” -Ö. Seyfettin.

---