çak

çak Far. ç¥k

sf. (ça:k, k ince okunur) esk. Yırtık, yarık.

çak

Büyük çuval.

çak

Lavabo, banyo.

çak

1. Ta, işte anlamında kullanılır. 2. En son, ancak anlamında.

çak

Mühür.

çak

Başta saçların birleştiği yer.

çak

Bol (meyve hk.).

çak

Dişi, kancık (eşek, it ve at türü hayvanlar için)

çak, (çav, (V), çah, cak, çık)

1. Ta, tam, tamam. 2. Sırf, salt, sade, yalnız, safi, hâlis

çak ile benzer kelimeler

Avcıların zağarları çağırmak için kullandıkları ünlem.

çok yırtık, lime lime, parça parça olmak.

bk. ötleğengiller

Üzerinde çalı deseni olan yazma.

zaman çekerliği bk. Çekerlik.
yüzgeç kaidesi İng. fin base Bir yüzgecin vücuttan çıktığı bölgesi.
yatakçıl Cinsel ilişkiye düşkün.
yassıçavak Bir çeşit tatlı su balığı.
yarıaçık aralık İng. half open interval (). a. bk. aralık.