çağırmak

çağırmak

(-i) 1. Birinin gelmesini kendisine yüksek sesle söylemek, seslenmek: “Etrafına bakındı fotoğrafçıları çağırmak için.” -A. Kulin. 2. (-i, -e) Herhangi birinin bir yere gelmesini istemek, davet etmek: “O akşam Orhan'ı yemeğe çağırdı.” -T. Buğra. 3. (nsz) Binmek için bir araç istemek: “Bir taksi çağırdım.” -C. Uçuk. 4. (nsz) hlk. Yüksek sesle şarkı, türkü söylemek: “Türküler çağırarak tahta siliyor.” -Y. Z. Ortaç.

çağırmak

< ET çağurmak: çağırmak; söylemek. || türki çağırmak: türkü söylemek

çağırmak İng. call
çağırmak

Bağırmak, haykırmak

---

çağırmak ile benzer kelimeler

ayağına çağırmak yanına gelmesini istemek.

bağırıp çağırmak öfkeyle bağırmak.

başa çağırmak Kaza, belâ sonucunu doğuracak bir davranışta bulunmak: Başına bir şey çağırıyor.

başına ekmek çağırmak Geçim için gereken çalışmayı yapmamak, tembel olmak.

(birinin) türküsünü çağırmak bir kimsenin hoşuna gidecek biçimde söz söylemek veya davranışta bulunmak: “Azizim, biz kimsenin arabasında kimsenin türküsünü çağırmayız, kendi havamızı mırıldanırız.” -S. F. Abasıyanık.

cıbıbık çağırmak Acıklı ses çıkarmak

çorba içmeye çağırmak yemek yemeye çağırmak.

helhele çağırmak Düğünlerde şarkı söylemek: Haydi kızlar helhele çağırın.

---