çağ

çağ

a. 1. Zaman dilimi, vakit. 2. Hayatın çocukluk, gençlik vb. dönemlerinden her biri, yaş: “Yazık ki delikanlılık çağını çoktan aşmıştır, şakaklarına kır düşmüştür, ayrıca hastadır.” -R. H. Karay. 3. Kendine özgü bir özellik taşıyan zaman parçası, dönem, devir: “Dünya atom çağında, biz hâlâ medeniyet kavgası içindeyiz.” -F. R. Atay. 4. Tarihin ayrıldığı dört büyük bölümden her biri, kurun: İlk Çağ. Orta Çağ. Yakın Çağ. Yeni Çağ. 5. jeol. Bir katmanın oluştuğu süre.

çağ Fr. Temp
çağ

Büyük bez veya deri torba, tuluk.

çağ

Dokuma tezgâhında kullanılan yassı tahta veya saçdan makara.

çağ

Lavabo, banyo.

çağ

Şemsiye teli.

çağ

Kağnının yan taraflarına, yükün düşmemesi için konulan ağaçlar

çağ

1. bk. cağ (IV)-1. 2. Musluk.

çağ

1.bk. cağ (II). 2. Çorap tığı. 3. Yün eğirmekte kullanılan iğin tepesindeki çengel. 4.bk. cağ (V)-2.

çağ

Saat.

çağ

Saz.

çağ

Yaprakları hayvanlara yedirilen bir bitki.

çağ

Şıra süzmeye yarayan tahta tekne.

çağ

1. Kümes hayvanlarının erkeklik uzvu. 2. Erkek danaların erkeklik organının üzerini örten tüylü deri.

çağ

Bebek, çocuk.

çağ

1. Altyapı, kanalizasyon. 2. Ev içinde taş banyo.

çağ

Çağ, yaş

çağ

Kağnının kanat kapağı (Çayağzı)

çağ

1. Bir buçuk karış uzunluğunda çubuktan mamul kebap şişi. 2. Aynı büyüklükte, çorap vb. örmekte kullanılan şiş

çağ İng. era

"Dördüncü çağ", "gençlik çağı" örneklerinde olduğu gibi, yerine göre yerbilim evrelerine verilen ad.

çağ

zaman (zeman).

çağ, zaman Fr. temps

(astronomi)

çağ İng. Age, period

1. Belirli özellikleri göz önünde tutularak ele alınan zaman bölümü. 2. Dünya tarihinin incelenmesini kolaylaştırmak için ayrılan dört göreli bölüm: İlk Çağ, Orta Çağ, Yeni Çağ, Yakın Çağ.

çağ İng. oge

Bir katmanın oluştuğu zaman süresi.

çağ Osm. devir

Yazında, sanatta dünya görüşü, sanat anlayışı ve tutumu vb. bakımından temel özellikler gösteren zaman: Klasikler çağı, divan çağı, rokoko çağı, yeni çağ, çağımız...

çağ, (IV)

Çağlayan

çağ, (V)

bk. çak

çağ (I), (cağ)

Çulhaların üzerine ip sardıkları dolap

çağ (II)

1. Zaman, vakit, mevsim, devir. 2. Yaş. 3. Asır, yüzyıl

çağ (III)

Su deliği

Çağ Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Dönem, mevsim, zaman. 2. Yaş. 3. Yüzyıl, asır. 4. Çağlayan.

---

çağ ile benzer kelimeler

çağ çağ Çağıl çağıl

çağ çağ derlemek Buram buram terlemek

aksamcıl çağ Fr. Climatérique-Climaterium

altın çağ İng. golden age Doruğunu Aydınlanma Çağı'nda bulan ön altıncı yüzyıl ortalarından on sekizinci yüzyıla dek gelişen bir süreç içinde yetişmiş olan büyük oyun yazarları ve yapıtları için kullanılan deyim. İngiltere'de Shakespeare, Marlowe, Johnson; İspanya'da...

antik çağ a. tar. Eski Yunan ve Roma uygarlıklarının gelişip yayıldığı çağ.

bağıl çağ yerbilimi İng. geologic chronology, geochrony Yer oluşlarının, birbirlerine göre zaman sırasıyle bölünmesi

Birinci Çağ öz. a. jeol. En eski fosillerin oluşturduğu jeolojik zaman, paleozoik.

buzul sonrası çağ İng. post-glacial age Dördüncü çağ buzullaşmasının sona ermesinden bu yana geçen ve günümüzde de sürdüğü düşünülen dönem.

---