bütün

bütün

sf. 1. Eksiksiz, tam: “Size bütün bir kış için kuru ot temin edecek.” -N. Hikmet. 2. Çok sayıdaki varlık ve nesnelerin hepsi: “Bütün civar köylerde onu sevmeyen yoktu.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Bozuk olmayan (para): Bütün para. 4. Parçalanmamış. 5. a. Birlik, tamlık: “Şiirde bir bütünün lüzumuna inananlar bile mısralar arasında birtakım aralıklar kabul eder.” -O. V. Kanık.

bütün

Bütün, hep

bütün

< ET bütün: bütün || butun || bütdün

bütün

Bir altın çeşidi

bütün İng. whole
bütün

Tümel niceleyicinin Türkçe'deki bir karşılığı.

bütün Osm. yekûn

(matematik)

bütün

Mükemmel, tamam, sağlam, eksiksiz, parçalanmamış.

Bütün Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Eksiksiz, tüm.Cinsiyet: Kız Eksiksiz, tam.

---

bütün ile benzer kelimeler

bütün bütün zf. Büsbütün, tamamıyla: “Meydanda kimse kalmadı artık .” -Y. K. Beyatlı.

bütün eylemek, (bütün itmek) Bitiştirip sağlam hale getirmek tamamlamak.

bağrı bütün Acıya dayanabilen kimse.

başı bütün sf. Eşi hayatta olan (kadın veya erkek).

bütün bütüne zf. Bütün olarak, tamamıyla: “Gönlümü yararak / Benzedim sararmış yaban gülüne” -F. N. Çamlıbel.

bütün çıplaklığıyla zf. Hiçbir şey saklamaksızın, olduğu gibi: “Meseleyi anlattım.” -M. Yesari.

bütün itmek bk. bütün eylemek.

bütün olmak Bitişip sağlam hale gelmek.

---