büküm

büküm

a. 1. Bükme işi. 2. Bir şeyin bükülmüş yeri, kat, kıvrım: “Cebine koyarken kâğıt yere düştü, bükümü açıldı.” -B. Felek. 3. Bir kerede eğrilmiş iplik, yün miktarı.

büküm

Dönemeç

büküm

1. Yufkanın dört köşe olarak dürülüş şekli. 2. Kat, katmer. 3. bk. bük (III)-1.

büküm

Dört yufka ekmeğin katlanmasından oluşan birim: Şano iki büküm ekmek veriyom, unutma.

büküm

Yufka ekmeğinin dört tanesine verilen ad (Kırşehir)

büküm İng. inflection

Bir konuşma tümcesinde müzik notalarının kullanılması, ses tavrının ve uzamının değişmesi.

büküm İng. flection, inflexion, accidence

Yapım ve çekim sırasında kelime köklerinin farklı biçimlere girmesi şeklindeki kırılma olayı. Büküm; Arapça, Almanca, İngilizce, Rusça gibi Sami, Cermen ve İslav dillerine özgü bir olaydır: Ar. ketebe «yazdı» kökünün kütibe «yazıldı», yüktebü «yazılır», yüktebûne «yazılırlar», litükteb «yazıl!»; kâtebû «mektuplaştı, yazıştı», kâtibun «yazan, kâtip», mektubun «yazılmış şey, mektup» mektebun «mektep okul» şekillerine girmesi; Almanca sehen «görmek», sah «gördü», gesehen «görmüş, görülmüş»; İng. to write «yazmak» wrote «yazdı», written «yazmış, yazılmış» gibi.

büküm

bk. bükülme.

---

büküm ile benzer kelimeler

büküm ağrşağı İpleri bükmek için kullanılan ağırşak.

büküm noktası bk. bükülme noktası. Osm. nokta-i in'itaf (matematik)

doğal büküm İng. natural inflection Düşüncelerimizi ve duygularımızı dilin gerektirdiği bükümü bozmadan söyleme.

iç büküm İng. internal flexion Türkçe dışındaki bazı dillerde, kelimenin içerisinde meydana gelen büküm: Ar. hükm «hüküm», hâkim «hüküm veren», mahkûm «hükümlü», tahakküm «hükmetmek, baskı yapmak», fakir, fukara «fakirler» vb. Almanca lesen «okumak» las «okuyordu», ...

koşulu büküm bk. Saltık bükün.

kritik büküm derecesi İng. critical twine degree Bükülmüş ipliklerin, bükümle kuvvet kaybetmeye başladıkları büküm aşaması.

S büküm İng. left twisted Sol büküm.

sağ büküm İng. right twisted Dikey tutulan bir iplikte, iplik büküm yönünün sağ yöne doğru bükülmüş durumu, Z büküm.

---