bükmek

bükmek, -er

(-i) 1. Sertçe çevirmek, kıvırmak: “Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı.” -S. Birsel. 2. (nsz) Birkaç tel ipliği burarak sarmak: İpek bükmek. 3. Eğmek: Olur der gibi başını büktü. Çelik halatı büktü. 4. Katlamak: “Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum.” -S. M. Alus. 5. Döndürmek.

bükmek

Şubat ayında tavşanlar çiftleşmek.

bükmek

Sığırların erkeklerini kısırlaştırmak.

bükmek

Enemek, kısırlaştırmak (hayvan için).

bükmek Osm. bükmek

Ağacı uygun yöntemlerle yumuşattıktan sonra, kalıplardan ve özel düzenlerden yararlanarak istenilen eğmeçte biçimlendirme yöntemi.

bükmek

1. Hareket etmek. 2. Oynamak, raksetmek.

---

bükmek ile benzer kelimeler

bıyık burmak (veya bükmek) çalım yapmak amacıyla bıyıklarını kıvırmak: “Bıyık buran, göğüs geren erleriz.” -E. B. Koryürek.

bir ayak üstünde kırk yalanın belini bükmek çok kısa sürede pek çok yalan söylemek.

(bir şey birinin) belini bükmek çaresizlik içinde bırakmak: “Şu kör olası işsizlik belimi fena hâlde büküyordu.” -H. Taner.

(birinin) kulağını bükmek bir sorun karşısında dikkatli davranması için uyarıda bulunmak.

boru bükmek İng. pipe bending Boruya doğrultu değiştiren bir biçim vermek.

boynunu bükmek 1) acındırıcı, çaresiz bir durumda kalmak: “Biraz düşündükten sonra ağır ağır başını eğip yere baktı ve boynunu büktü.” -Y. Z. Ortaç. 2) bir durumu, bir işi ister istemez kabul etmek: “Şoför yine boynunu büktü, 'O yürüyemezse, ben de yürüyemem ne yapayım?' der gibi y...

boyun bükmek boynunu bükmek.

burma bükmek Yonca, çayır gibi otları yaşken bükerek kurutup, kışa hazırlamak.

---