BUK ile biten kelimeler

BUK ile biten veya sonunda BUK olan kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.

buk sözcüğü Türk Dil Kurumu sözlüğünde bulunmaktadır. buk TDK anlamını görüntüle

BUK ile biten kelimeler harf dağılımı

19 harfli

(esmer) korur kabuk, eline ayağına çabuk

17 harfli

iskiyopübik çubuk, haddelenmiş kabuk, haddelenmiş çubuk

16 harfli

faringiyal çubuk

15 harfli

branşiyal çubuk

14 harfli

yılancıl kabuk, çentikli çubuk

13 harfli

ikincil kabuk, ayağına çabuk

12 harfli

kapalı kabuk, dörtlü çubuk, ayaklı çubuk

11 harfli

Toplaççubuk, çifte çubuk, yeşil kabuk, pullu kabuk, köklü çubuk, kavuz kabuk, kanlı çubuk, eline çabuk, dişli çubuk, çelik çubuk, asılı çubuk, altın çubuk

10 harfli

abuk sabuk, yalyalabuk, üçlü çubuk, tatlıkabuk, orta kabuk, Kızılçubuk, dolu kabuk, çift çubuk, cırtlanbuk, cırtlambuk, alçı kabuk, açık kabuk, abuk subuk, abuk kubuk, abuk gubuk

9 harfli

zırzımbuk, Yeniçubuk, Sarıçubuk, karakabuk, Karaçubuk, Eskiçubuk, eli çabuk, dış kabuk, deliçubuk, çetlenbuk, çaylambuk, cam çubuk, alt-kabuk, acı çubuk

8 harfli

zurzubuk, kızambuk, karanbuk, karambuk, iç-kabuk, Gürçubuk, dışkabuk, çarçabuk, çalçubuk, camçubuk, altkabuk

7 harfli

yürubuk, yalabuk, tetabuk, kudubuk, gulübuk, gudubuk, culubuk

6 harfli

zumbuk, zambuk, übübuk, panbuk, pambuk, kambuk, ibubuk, ibibuk, hübbuk, hombuk, habbuk, gumbuk, gambuk, calbuk, banbuk

5 harfli

tobuk, kabuk, babuk, zubuk, zıbuk, zabuk, yabuk, sabuk, orbuk, kobuk, hübuk, gobuk, gabuk, çubuk, çobuk, çabuk, cobuk, bobuk

4 harfli

ibuk, abuk

3 harfli

buk

(b,k,u) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

AB hukuku İng. EU law Fr. Droit de l'Union européenne
abajurculuk , -ğu a. Abajurcunun yaptığı iş.
Abakolu Karabük ili, Eflâni ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
abaruk Şaşma ve korku ünlemi.
abdominal çukur İng. abdominal cavity Karın boşluğu.
Abdukadır Abdülkadir
abduksiyo İng. abductio anat. Vücut orta çizgisinden uzaklaştırma
abduksiyon İng. abduction bk. abduksiyo.
abduktor İng. abductor anat. Uzaklaştırıcı, abduksiyo yaptırıcı.
Abdulkadir Kastamonu ili, Cide ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.