bozulmak

bozulmak

(nsz) 1. Bozma işine konu olmak: “Pazarlık bozulur, nişan bozulur, makine bozulur, mal bozulur.” -B. Felek. 2. Yiyecek kokmak, yenilemeyecek duruma gelmek, ekşimek: Et bozulmuş. 3. Dağılmak, bozguna uğramak: “Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez'den geçiyordu.” -Ö. Seyfettin. 4. Taşıt arızalanmak. 5. mec. İyi ve değerli niteliğini yitirmek. 6. mec. Bir şeye kızmak, içerlemek: “Karısının bu ikinci ihtarı ile biraz bozulan adam salıncaktan atladı.” -O. C. Kaygılı. 7. mec. Sağlığını yitirip zayıflamak.

bozulmak

Ürün alınan tarla tekrar sürülmek.

bozulmak

Kızlığı giderilmek.

bozulmak

Bozulmak || bozelmek

bozulmak

Değiştirilebilmek

---

bozulmak ile benzer kelimeler

abdesti bozulmak yeniden abdest alma gereği ortaya çıkmak.

ağzının tadı bozulmak (veya kaçmak) bir kimsenin kurulu düzeni, dirliği bozulmak.

ahengi bozulmak dirliği, düzeni bozulmak.

akideyi bozmak (veya akidesi bozulmak) doğru bilinen bir inanış veya gidişten ayrılmak.

aklının terazisi bozulmak akıllıca olmayan davranışlarda bulunacak bir duruma düşmek.

arası (veya araları) açılmak (veya açık olmak veya bozulmak) arkadaşlıkları sarsılmak, arkadaşlık bağları kopmak, birbirine darılmak: “O ara garajcı ile de araları açıldığından tiyatroculuk oyununu bırakıp dergicilik oyununa geçtiler.” -H. Taner.

bağırsakları bozulmak ishal olmak.

başı bozulmak Dul kalmak. Dul kalmak, boşanmak.

---