boş dizgi

birim dizgi

Yalnız bir öğeden oluşan dizgi.

dizgi

a. Basım için harfleri, kelimeleri, satırları, sayfalar oluşturacak biçimde düzenleme, tertip.

Damgalar ya da fiziksel öğeler gibi nesnelerin doğr...

dizgi yeri

a. Dizgi işlerinin yapıldığı yer, mürettiphane.

boş boş

zf. 1. Bir şey yapmadan. 2. Amaçsız, anlamsız, anlamadan: “Boş boş baktığımı görünce öfkelenip elindekileri bir köşeye attı.” -O. Pamuk. 3. Bilinçsizce.

boş gezenin boş kalfası

işsiz güçsüz dolaşan (kimse): “Oraya daha çok emekliler ya da ağırbaşlı orta yaşlılar giderdi.” -H. Taner.

ağzı boş

Boşboğaz, geveze, sır tutmaz.

Kerpeten.

azı boş

Sır tutmayan.

baş olan boş olmaz

1) “bir yerde baş olan kimse taşıdığı değer dolayısıyla o yere gelmiştir” anlamında kullanılan bir söz; 2) “işbaşındaki kişinin işi çoktur” anlamında kullanılan bir söz.