bölünme

bölünme

a. 1. Bölünmek işi. 2. biy. Hücrelerin, belli bir büyüklüğe ulaştığında eşit bölümlere ayrılıp çoğalması. 3. sp. Yarışta toplu olarak koşarken birbirinden ayrılma.

bölünme İng. scission

1.Bir molekülün bölünmesi. 2.Halka kırılması veya bir aromatik halkanın açılması. 3.Canlı bir hücrenin bölünmesi.

bölünme Osm. tecezzi, tekessür

(zooloji)

bölünme Osm. inkisam

(botanik)

bölünme Fr. cassure

Yarış içinde toplu olarak koşarken birbirinden ayrılma.

bölünme Dgr. abbau

(fiz. kim.) bk. verimden düşme.

bölünme İng. cleavage, fission

1. Zigotu izleyen yarıklanma. Vitellus maddesinin miktarı ve dağılımına göre total ve parsiyal olmak üzere iki türlü bölünme biçimi bulunur. 2. Eşit büyüklükte, iki veya daha fazla kız hücre oluşumuyla sonuçlanan ve genellikle bakteri gibi tek hücreli organizmalarda görülen eşeysiz üreme biçimi.

bölünme İng. division

Toplu bir birliğin bölümlere ya da kesimlere ayrılması.

---

bölünme ile benzer kelimeler

amitotik bölünme İng. amitotic division Hücrenin boğumlanarak ikiye bölünmesi, amitoz bölünme.

amitoz bölünme İng. amitotic division Amitotik bölünme.

barışçıl bölünme İng.peaceful separation Alm.friedliche Seperation Fr.séparation pacifique

basit bölünme İng. simple cleavage Amitoz.

çoğa bölünme İng. multiple fission Bir hücrenin, önce çekirdeğinin birçok defa bölünmesi, sonra çevrelerinde bir miktar sitoplâzma ile çok sayıda hücreye ya da sporlara ayrılması. İng. multiple fission Belirli sarkodin v...

direkt bölünme İng. amitosis anat. Amitoz.

eşeyli bölünme Fr. caryocinèse, karyokynèse, mitose (botanik)

eşeysiz bölünme Fr. amitose (botanik)

---