aşağı bükey

aşağı (çok aşağı)

Dürtücü ya da kesici kılıçla yapılan yarışmalarda, dürtüşlerin ve vuruşların sayılmayan aşağı bölgelere rastlaması.

iç bükey fonksiyon

Birinci türevi pozitif, ikinci türevi negatif olan ve iktisadi çözümlemelerde eniyilemenin sağlanabilmesinde gerekli koşul olduğu için sıklıkla kullanılan matematiksel bir fonksiyon türü.

yukarı bükey

Bir eğrinin belli bir aralıkta türevi önce azalan sonra artan bir değişim gösteriyorsa, bu eğri bu aralıkta denir.

ağaç meyvesi olunca başını aşağı salar

“yararlı eserler veren, bilgi ve erdemle donanmış kimse alçak gönüllü olur” anlamında kullanılan bir söz.

akış aşağı

Bir akarsuyun ağız yönüne doğru olan bölümü. bk. akış yukarı.

(coğrafya)

al aşağı vur yukarı

çekişe çekişe pazarlık yapılırken söylenen bir söz.

alt dudağı aşağı çeken kas

anat. Alt çene kemiğinden çıkıp alt dudakta sona eren, köpekte bulunmayan kas, muskulus depressor labi inferiyoris.

aşağı

a. 1. Bir şeyin alt bölümü, zir, yukarı karşıtı. 2. Eğimli bir yerin daha alçak olan yeri. 3. sf. Bir yere göre daha alçak yerde bulunan: “Aşağı katı, sakin ve daha sıcak olduğu için seçtik.” -A. Gündüz. 4. sf. Bayağı, adi. 5. sf. mec.