aş

aş

a. Yemek.

aş Fr. Aliment
aş

1. Bulgur pilâvı. 2. Pirinç pilâvı. 3. Bulgurdan yapılan sulu pilâv. 4. Çorba. 5. Nişasta, şeker ve su ile yapılan bir çeşit tatlı. 6. Tarhana. 7. Buğday unundan yapılan erişte: Bugün bizde misafir vardı ona aş kestim. 8. Fırınlanmış mısır kırıklarından yapılan bir çeşit yemek. 9. Zeytin tanesinin mengenede sıkıldıktan sonra kalan posası.

aş

Aşı: Dün okullarda aş yapmışlar.

aş

Çift sürerken öküzlere sesleniş şekli.

aş

Aç: Garnın aş mı ôlum?

aş

Aş, yemek

aş

< ET aş: Yemek. “Tarhana aşi."

aş

Ağaç (bk. âç)

aş

Çorba

aş

< ET aş: yemek; özellikle çorba. || aş vermek: yemek ziyafeti çekmek || aş yerimek: aş Ermek bk. ayrıca yeriyhlenmek || düğün aşi: düğün ziyafeti || öli aşi: ölümünün kırkıncı Günü, ölen kimsenin hayrına, yoksullara ve eşe dosta verilen yemek ziyafeti. || öli Gözünden yaş, imam evünden aş çıhmaz. (din ve ilim adamlarının cimriliği hakkında Söylenir.)

aş

Ağaç

aş

Aşı

aş

Yemek

aş

Aç, tok değil

aş

Yemek, çorba, yiyecek şey.

---