ağır

ağır

sf. 1. Tartıda çok çeken, hafif karşıtı: Kurşun ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır. 2. Çapı, boyutu büyük: Ağır top. Ağır tank. 3. Yavaş: “Adam ağır adımlarla gelip masanın başına geçiyor.” -E. M. Karakurt. 4. Yoğun: “Evin sofasına girer girmez kendisini ağır bir duman karşıladı.” -A. Sayar. 5. Fiziksel sebeplerden dolayı güç işiten (kulak). 6. mec. Değeri çok olan, gösterişli: “Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan'ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi.” -M. C. Kuntay. 7. mec. Çetin, güç: “Denizcilik tarihinin en ağır sorumluluklarından birini üzerine alıyordu.” -F. F. Tülbentçi. 8. mec. Tehlikeli, korkulu, vahim. 9. mec. Sıkıntı veren, bunaltan. 10. mec. Dokunaklı, insanın gücüne giden, kırıcı: “Kızmıştım, Keziban'a söylenecek şöyle ağır bir söz arıyordum.” -N. Ataç. 11. mec. Ağırbaşlı, ciddi: “Bu, on dokuz yaşında ufak tefek bir kızdı. Fakat otuz yaşındaki bir insandan daha ağırdı.” -H. E. Adıvar. 12. mec. Keskin, boğucu (koku): “Bu koku, en hafif rüzgârla burnu kuvvetli bir adama uzaktan kendini hissettirecek kadar ağırdır.” -F. R. Atay. 13. Kısık, alçak: “Ağaya pek duyurmak istemeyen ağır bir sesle kulağıma eğildi.” -O. C. Kaygılı. 14. mec. Davranışları yavaş olan. 15. mec. Sindirimi güç (yiyecek): Ağır bir yemek. 16. a. sp. Ağır sıklet: Yıllarca ağırda güreşti. 17. zf. Yavaş bir biçimde: “Cüneyt Bey sözlerini tartıyormuş gibi ağır söylüyordu.” -E. İ. Benice.

ağır Fr. Pesant
ağır Fr. Grave
ağır Fr. Lent, ente
ağır

Ahır.

ağır

1. Olgun, terbiyeli, oturaklı, aklı başında. 2. İtibarlı, hatırı sayılır (kimse). 3. Kıymetli eşya, para: Evde ağırın, dağda davarın olsun. 4. Beyaz, mor veya başka renk çizgili kumaştan yapılan kadın elbisesi. 5. Kâbus: Bu gece beni ağır bastı.

ağır

1. Çeşme yalağı. 2. bk. ağar (II).

ağır

Olgun, babacan.

ağır

< ET agır: ağır; ağır başlı.

ağır İng. heavy

1. Hafif olmayan. 2. Miktarca çok olan. 3. Ağır asitler: Sülfürik, Hidroklorik ve Nitrik asitler gibi büyük miktarlarda kullanılan. 4.Ağır Kimyasal maddeler: Klor alkali, sülfürik ve nitrik asitler gibi büyük miktarda üretilen kimyasal maddeler. 5.Ağır Hidrojen: bk. döteryum (D). 6.Ağır Metal: bağıl yoğunluğu 4'den büyük olan ve periyodik çizelgenin alt yarısında yer alan metaller. 7.Ağır Spar: Barit (BaSO4). 8.Ağır Su: Döteryum oksit (D2O).

ağır (I)

1. Sert, keskin. 2. Çok, külliyetli, kalabalık. 3. Zahmetli, çetin.

ağır (II), (ağır basan, ağır basma, ağır basmak, ağırlık(II))

Kâbus.

---

ağır ile benzer kelimeler

ağır ağır zf. 1. Yavaş yavaş: “Ağır ağır ve tane tane konuşuyorlar.” -N. F. Kısakürek. 2. Dikkatli ve özenli bir biçimde: “Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden.” -A. Haşim. 3. Dolu dolu: Ağır ağır bir kilo gelir.

ağır açınık bk. Açınık.

ağır adi yürüyüş İng. slow gait Bacak hareketleri çapraz sıra ileri olan, hareketin art bacakların birinin itmesiyle başladığı, her an üç bacağın yerde bir bacağın havada olduğu, beden ağırlığını daima üç bacağın taşıdığı, atların bir yürüyüş şekli.

ağır ağsak Yavaş yavaş, düzensiz.

ağır akıllı Olgun, terbiyeli, oturaklı, aklı başında.

ağır aksak , -ğı a. 1. müz. Klasik Türk müziğinde bir usul. 2. sf. Yavaş. 3. sf. mec. Kesintili, düzensiz. 4. zf. Yavaş ve düzensiz bir biçimde: “Gözlerini yumdu ve kendini seyreden bir rüyanın içinde buldu.” -E. Şafak.

ağır almak Kulağı az işitmek.

ağır araç , -cı a. Ağır vasıta.

---